RAM دو کاناله یکی از نسخه های حافظه چند کاناله است. تمام نسخه های RAM چند کاناله با افزودن کانال های ارتباطی بیشتر بین حافظه و کنترل کننده حافظه ، سرعت انتقال داده را افزایش می دهند.
RAM چند کانالی چگونه کار می کند؟
RAM موجود در ماژول حافظه با بقیه کامپیوتر از طریق کنترل کننده حافظه در واحد پردازش مرکزی (که به CPU یا پردازنده نیز معروف است) با استفاده از گذرگاه ارتباط برقرار می کند. برخی از کنترلرهای حافظه دارای چندین کانال برای ارتباط با ماژول حافظه هستند. این امکان تبادل سریعتر داده ها را فراهم می کند ، زیرا داده ها می توانند در بیش از یک کانال ارسال شوند. کنترل کننده های حافظه با یک کانال ، دو کانال (دو کاناله) ، چهار کانال (چهار کاناله) ، شش کانال و هشت کانال ساخته شده اند. معماری شش کانالی و هشت کاناله معمولاً برای سرورها طراحی می شود.
همچنین چند مادربرد وجود دارد که معماری سه کاناله دارند. معماری سه کاناله همچنین از interleaving استفاده می کند که روشی برای اختصاص آدرس های حافظه به حافظه در یک ترتیب تعیین شده است.برای معماری دو کاناله ، طرح اصلی دو باس ۶۴ بیتی را در یک گذرگاه ۱۲۸ بیتی ترکیب کرد ، که بعداً مدل گانگ نامیده شد. با این حال ، افزایش عملکرد کافی نبود. تولیدکنندگان دریافتند که دو اتوبوس مستقل کارایی بیشتری را افزایش می دهند ، بنابراین معمولاً مدل unganged به طور پیش فرض در اکثر پردازنده های مدرن تنظیم می شود.
چه سخت افزار دیگری نیاز است؟
برای استفاده از حافظه چند کاناله ، پردازنده باید دارای یک کنترل کننده حافظه باشد که از معماری چند کانالی پشتیبانی می کند و مادربرد باید از معماری آن پشتیبانی کند. علاوه بر این ، ماژول های RAM باید به عنوان گروه هایی مطابقت داشته باشند که با سطح معماری چند کانالی مطابقت داشته باشند ، به عنوان مثال ، دو کانالی به جفت ، چهار کانال به چهار ماژول و غیره نیاز دارد. مادربردهایی که از معماری چند کانالی پشتیبانی می کنند ، اغلب دارای اسلات حافظه با کد رنگی هستند تا از درج ماژول های همسان اطمینان حاصل شود. اکثر تولیدکنندگان DRAM برای اطمینان از مطابقت ماژول های حافظه از نظر ظرفیت ، سرعت ، تأخیر ، تعداد تراشه ها و کناره ها و اندازه سطرها و ستون ها ، حافظه را در “کیت” می فروشند. اگر قصد استفاده از حافظه چند کاناله را دارید ، بهتر است RAM را با کیت های سازگار با مادربرد و پردازنده خود خریداری کنید. اگر ماژول های حافظه ای که مطابقت ندارند وارد شوند ، معمولاً کار می کنند ، اما با مشخصات کندترین ماژول.
برای بهترین نتایج ، از ابزار Crucial® Advisor or یا System Scanner استفاده کنید تا کیت های سازگار برای مادربرد خود را بیابید. نحوه نصب حافظه را اینجا بخوانید.به طور کلی ، از نظر تئوری ، پیکربندی دو کاناله سرعت انتقال داده سیستم شما را در مقایسه با حالت تک کاناله دو برابر می کند: یک جفت ماژول منطبق همراه با دسترسی موازی به هر دو کانال حافظه همراه است.
در زیر ، توضیح خواهیم داد که چه الزامات و تنظیماتی برای عملکرد حالت دو کاناله لازم است. اول ، ما به حالت دو کانال مجموعه تراشه ها برای DDR1 DRAM مانند Intel i865 ، i875 ، در AMD-CPU یکپارچه Northbridge و غیره نگاه می کنیم (کانال دوگانه با مونتاژ متقارن).در مراحل توسعه ، حالت Dual Channel بهبود یافت و الزامات ماژول ها نیز اصلاح شد. به همین دلیل است که مجموعه تراشه های جدیدتر برای RAM DDR2 امکانات گسترده ای را برای سیستم های DDR2 ، DDR3 و DDR4 مانند حالت Dual Channel (Interleaved) یا حالت Flex فراهم می کند.
حالت دو کانال (Interleaved)
حالت دو کانال (Interleaved) بالاترین عملکرد را ارائه می دهد. هرگاه ظرفیت کل خاص ماژول های داخلی در هر دو کانال یکسان باشد فعال می شود. سرعت ماژول ها و سازمان DRAM می تواند متفاوت باشد. کندترین DIMM تعبیه شده در سیستم ، سرعت ساعت گذرگاه و دسترسی حافظه به RAM کامل را تعیین می کند. با این حال ، مهم است که ظرفیت کل کانال A و کانال B یکسان باشد – الزامی که می توان با دو ، سه یا چهار DIMM برآورده کرد.
مطالب مرتبط: